Kiezen voor Europa sluit aan op de decentralisatie die overal plaats vindt. Taken en budgetten verschuiven van regeringsniveau en van besluitvorming in de Tweede Kamer naar het niveau van het Gemeentebestuur en de Gemeenteraad en naar de Provincie. Dit wordt juist mede mogelijk doordat de beschermende ‘overkapping’ door Europa algemene belangen afschermt. Mensen worden weer baas in eigen huis. Wat nabij is, is ons het dierbaarst.
In Europa/Brussel stralen onze leidende politici uit dat ze verder willen komen met Europa want dat daarin onze beste kansen liggen. Maar als ze Roosendaal weer voorbij zijn op weg naar huis, dan is Brussel/Europa de grote boeman die ons leven verpest. En wat hier goed gaat komt door ons, niet van Brussel!
En als het Brussel al niet is, dan toch wel de euro. Burgers die de tijd van de gulden nog kennen en nu naar de Costa Brava reizen realiseren zich maar al te goed het gemier met Belgische en Franse franken en tenslotte de peseta. Dat is voorbij. Gewoon doorrijden aan de grens, die nauwelijks meer zichtbaar is, ja de maximum-snelheid verandert, evenals de verkeersborden.
Ondernemers die zaken doen ‘over de grens’ ervaren ook hun vooruitgang met EU en euro. Studenten doen met een Erasmus-beurs kostbare buitenlandse ervaring op.
Per land zijn onze problemen niet meer op te lossen. Dus: Europa.